Auteur: wimaerdts

Ons jaarlijkse uitstapje ging dit jaar naar Garderen op de Veluwe. Zaterdag eerst het klimpark bezocht. Een bijzondere ervaring op 25 meter hoogte fietsen. Gelukkig was het weer dusdanig dat we ook wat hebben kunnen wandelen. Wat foto’s gemaakt van een heerlijk bijzonder sfeertje. Zowel in het bos als bij ons samen.

Het was mistig zondag en de zon brak net door de mist heen wat een geweldig mooi tafereel was. de contrasten tussen licht en duister werden versterkt door de mist en de zonnestralen. altijd geweldig om te zien.

 

 

Langzaam maar zeker komt de herfst weer dichterbij. Voor mij  persoonlijk één van de mooiste jaargetijden van het jaar. Jaargetijde van contrasten, kleuren, mist, spannende luchten, kortom genieten.

Zo ook  in de maria Peel. Tussen al het groen stak een vergeeld blad er fier boven uit. Heerlijk om dat zo te zien en geweldig om dat zo grafisch vast te leggen  er de nadruk op te leggen. Heerlijk om zodoende tijd en de wereld om me heen even te vergeten, terug naar af…

De herfst begint voor en na zijn intrede te doen. De eerste voortekenen kun je hier en daar al zien. Los van het feit dat de dagen aanzienlijk korter worden. Afgelopen week was het ‘s morgen wel heel mooi, wat lage grond mist lag als een deken over de weilanden. Ik dacht gelijk aan de Maria Peel en de directe omgeving. Dus op zaterdagmorgen vol goede moed.. het had nog geregend, windstil afgelopen nacht… dus met een beetje geluk….

Helaas geen mist, geen mooie zonsopkomst maar welk genoeg andere dingen om van te genieten. In de Deurnesche Peel werd behoorlijk huisgehouden met schapen, koeien en de oud hollandse geiten. In eerste instantie allemaal schuchter maar als je rustig blijft staan, zitten komen ze vanzelf naar je toe en storen zich niet meer aan je aanwezigheid. Heel mooi om dan wat foto’s te maken, mooi contrasten en overeenkomsten in de vacht met de omgeving.

De eerste foto vind ik misschien wel de leukste; drie geiten kijken verbaasd door het gras als ze me horen .. ik zal waarschijnlijk voor hun hetzelfde gekeken hebben

Een dag regen en in dit jaargetijde gedragen de waterlelies zich toch anders als bij 25 graden. Ze openen een stuk later en sluiten nagenoeg niet meer. Time laps vanaf 11:00 ‘s morgens in de regen tot 21:45.. bijna 11 uur en 2921 foto’s verder… terug gebracht naar 14 seconden.

Mooi om de details te zien, regendruppels, een waterjuffer

Vanmorgen niet veel bewolking… dus eigenlijk niet zo heel veel spectaculairs te zien in de lucht. Er was echter best wel veel mist wat ook wel een heel bijzonder effect geeft. Zeker aan het eind als de zon wat meer door breekt en de druppels het licht weerkaatsen.

Timelaps bestaat uit 372 foto’s start om 06:08 tot 06:44.. heerlijk nagenieten.

De zomer begint weer na te laten, althans de dagen beginnen een stuk korter te worden. De nachten frisser dus meer kans op mist. Zo ook vanmorgen, gisterenavond bij het laatste nieuws.. temperatuur daalt rond de 10 graden. Dat kan bijna alleen maar mist opleveren hier in de Peel. Dus wekker zetten en op tijd uit de veren.

En het was weer de moeite waard. Hoe dichter bij de Peel hoe meer mist er verscheen. De zon kwam op achter een gigantische mistbank. Geweldig zo’n zonsopkomst. Ook weer een timelapse gemaakt.. volgende keer nog eerder beginnen zodat ik het blauwe uurtje ook nog kan meenemen.

Hoe dan ook.. het licht was geweldig de zonnestralen worstelden zich door de mist wat een mooi sfeertje over het geheel opleverde.

Ik had nog nooit eerder boomkikkers gezien en het was dan ook even zoeken voor je er een gevonden had. Het weer speelde zondermeer al niet mee. Regen en het was fris. Dus dan houden die beestjes zich wat schuil onderin de braamstruiken. Na een tijd werd het warmer en verschenen er toch nog een aantal. De kunst vind ik het dan om ze dusdanig te fotograferen zoals ze ook meestal in hun biotoop zitten… verscholen op een zonnig plekje. Dus waar iemand anders de boomkikkers ze zou fotograferen als ze vol in het zicht zitten schiet ik de plaatjes vanuit een andere hoek het liefst tussen de bladeren door. En persoonlijk vind ik dat toch sfeervolle plaatjes opleveren…

Begin juli een lang weekend naar Vlieland.. geen auto mee. Dus lekker fietsen. Hotel nagenoeg aan het strand dus ideaal om de zonsondergang mee te pikken. Hoe dan ook het was heerlijk om de zee te ruiken en steeds de wind en de branding op de achtergrond te horen. Echt genieten.

De lucht begon langzaam aan een rode schijn te krijgen wat mooi reflecteerde in de zee. De langere sluitertijd maakt alles een geheel.

Zo wil het toeval dat je door de Maria Peel loopt en in je ooghoek zie je wat vreemds aan een paardenbloem. Dus die krijgt een inspectie. leuk een heel dankbaar onderwerp op een unieke plek. Een naaktslak die op een paardenboem zit….

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het wordt steeds vroeger de zonsopkomst.  De zomer komt er nu snel aan de mistige ochtenden zullen snel minder en van kortere duur worden. Maar ach laten we er toch nog maar een meepakken. Was wel heel vroeg wakker dus daar maar gelijk gebruik van maken en het wat verder van huis zoeken. De Hatertse vennen, net onder Nijmegen. Mooi gebied, wat toegangkelijker als de Peel en dat geeft weer verrassende foto’s.

Of de Beegderheide, ook helemaal niets mis mee. Vrij klein gebied maar wel heel fotogeniek. Zeker als het dan ook nog een keer onverwacht mistig is en dit wel eenheel verrassende sfeer met zich mee brengt,